O fundacji

Fundacja „Świat według Ludwika Braille’a” została powołana we wrześniu 2014 roku.

Fundacja ma za zadanie działalność na rzecz emancypacji osób funkcjonalnie niewidomych. Fundatorem jest p. Ryszard Dziewa z Lublina. Fundator w skład organów Fundacji powołał z jednym wyjątkiem osoby całkowicie niewidome, mające doświadczenie i dorobek w pracy zawodowej jak i społecznej.

Cele działania Fundacji to m.in.:

• tworzenie równych szans życiowych dla osób z niepełnosprawnością, a w szczególności dla osób niewidomych,
• działalność charytatywna na rzecz osób niewidomych,
• upowszechnianie wiedzy na temat edukacji, rehabilitacji oraz kompleksowej pomocy osobom niewidomym,
• ochrona praw, działalność na rzecz przestrzegania praw osób z niepełnosprawnością,
• kształtowanie świadomości społecznej, opinii publicznej i popularyzowanie wiedzy na temat specyficznych potrzeb, możliwości, sytuacji społecznej osób niewidomych oraz ich rodzin,
• reprezentowanie interesów środowiska niewidomych oraz ich rodzin,
• upowszechnianie znajomości pisma punktowego wśród młodzieży i nowo ociemniałych,
• upowszechnianie wiedzy na temat znaczenia bezpośredniego kontaktu z drukiem dla umiejętności poprawnego pisania.

 

Członkowie Zarządu i Rady Fundacji "Świat według Ludwika Braille'a"

RYSZARD DZIEWA, urodzony w 1949 roku - założyciel oraz Prezes Zarządu Fundacji
Absolwent Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla niewidomych w Laskach Warszawskich. Pracę zawodową podjął w 17 roku życia, w Lubelskiej Spółdzielni Niewidomych. W czasie pracy ukończył liceum ogólnokształcące.Poza pracą zawodową aktywnie uczestniczył w życiu społecznym środowiska niewidomych, pełniąc wiele funkcji w Polskim Związku Niewidomych zarówno na szczeblu Okręgu Lubelskiego PZN jak i na szczeblu ogólno krajowym. Przez wiele lat działał w Prezydium Okręgu Lubelskiego jak i Zarządu Głównego PZN. W latach 70-tych i 80-tych XX wieku czynnie uczestniczył w działalności opozycyjnej biorąc udział w organizacji strajku w spółdzielni, a także współpracował z Komitetem Obrony Robotników. Był współtwórcą Przedsiębiorstwa Wydawniczego „Print 6” Sp. z o.o, będącego własnością PZN. Obecnie prowadzi własną firmę „Przedsiębiorstwo Handlowo Usługowe „Impuls”.
Ryszard Dziewa jest osobą całkowicie niewidomą. Posiadł biegłą znajomość pisma brajlowskiego, co wielokrotnie owocowało powierzaniem mu funkcji lektora na regionalnych i ogólnopolskich spotkaniach niewidomych. Ma on również wiele dokonań w działalności kulturalno-oświatowej m.in. osiągnął szereg sukcesów w środowiskowych jak i ogólnopolskich konkursach recytatorskich.

TERESA DEDERKO - Wiceprezes Zarządu Fundacji

 

PATRYCJA ROKICKA, urodzona w 1981 roku – Sekretarz Zarządu Fundacji
Jest jedyną osobą widzącą w składzie władz Fundacji. Ukończyła Politologię na UMCS w Lublinie. Od 8 lat pracuje w PHU „Impuls”, gdzie swoją odpowiedzialną postawą zaskarbiła uznanie środowiska osób niewidomych.
Patrycja Rokicka dobrze poznała sytuację jak i specyficzne potrzeby rehabilitacyjne środowiska osób niewidomych w Polsce. Jest Ona kompetentnym doradcą w zakresie doboru sprzętu rehabilitacyjnego i dobrym handlowcem.

JÓZEF MENDRUŃ, urodzony w 1939 roku - Przewodniczący Rady Fundacji
Ukończył studia wyższe na kierunku psychologii na Uniwersytecie Warszawskim. Posiada bogaty dorobek zawodowy. Przez dwa lata pracował w Spółdzielni "Nowa Praca Niewidomych" w Warszawie, później na stanowisku instruktora rehabilitacji w biurze Zarządu Głównego Polskiego Związku Niewidomych, kierownika Warszawskiego Okręgu PZN oraz kierownika Działu Tyflologicznego w ZG PZN. Przez wiele lat był dyrektorem do spraw rehabilitacji, a następnie dyrektorem Związku. Pełnił także odpowiedzialne funkcje w centralnych władzach PZN. Był członkiem Prezydium ZG PZN oraz sekretarzem generalnym PZN.
Do jego niewątpliwych sukcesów w PZN zaliczyć należy:
1. Organizowanie od podstaw działalności Związku na rzecz niewidomych ze złożoną niepełnosprawnością tj. głuchoniewidomych, niewidomych chorych na cukrzycę i niewidomych ze stwardnieniem rozsianym,
2. Organizowanie działalności na rzecz słabowidzących,
3. Rozbudowę działalności na rzecz niewidomych i słabowidzących dzieci oraz współtworzenie klubów rodziców niewidomych dzieci,
4. Powołanie redakcji wydawnictw tyflologicznych, w ramach, której wydawane są specjalistyczne czasopisma: "Przegląd Tyflologiczny", "Materiały Tyflologiczne", "Zeszyty Tyflologiczne" i „Nasze Dzieci” oraz wiele wartościowych pozycji książkowych z dziedziny rehabilitacji niewidomych i słabowidzących,
5. Współuczestniczył w wypracowaniu merytorycznych podstaw produkcji map dla niewidomych i słabowidzących. Ponad 20 lat (do 2007 roku) pełnił funkcję przewodniczącego Zespołu Konsultacyjnego ds. Opracowywania Map dla Niewidomych i Słabowidzących przy Głównym Geodecie Kraju,
6. Aktywnie działał przy wyprowadzaniu Polskiego Związku Niewidomych z kryzysu po czerwcu 1998 roku.
Jest członkiem i założycielem Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomym.
Przez 13 lat był przewodniczącym Zarządu TPG. Na rzecz głuchoniewidomych działał również na arenie międzynarodowej. Od 1985 r. pracował w Europejskiej Komisji ds. Głuchoniewidomych przy Zarządzie Europejskiej Unii Niewidomych, najpierw, jako jej członek, później wiceprzewodniczący, a ostatnie sześć lat, do 2000 r., jako przewodniczący Komisji. Jest współzałożycielem Europejskiej Unii Głuchoniewidomych i od 2003 r. jej sekretarzem generalnym. Za działalność na rzecz głuchoniewidomych, odznaczony został medalem Anny Sullivan. Wraz z innymi przedstawicielami Polskiego Związku Niewidomych pracował nad powołaniem do życia Polskiego Forum Osób Niepełnosprawnych i jest jednym z jego założycieli.
W 2005 roku jako jeden z siedmiu niewidomych fundatorów powołuje do istnienia Fundację Polskich Niewidomych i Słabowidzących “Trakt”. Zostaje jej prezesem, którą to funkcję pełni do dziś.

DARIUSZ MIKUŁOWSKI urodzony w 1972 roku – Wiceprzewodniczący Rady Fundacji
Urodził się w Sokołowie Podlaskim. W latach 1981-1988 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Ośrodku dla Dzieci Niewidomych w Laskach k. Warszawy. W latach 1988-1992 kontynuował naukę w LIII Liceum Ogólnokształcącym im. św. Augustyna w Warszawie. Tam też uzyskał świadectwo dojrzałości. W latach 1992-1997 studiował na kierunku matematyka, na wydziale chemiczno-matematycznym w Wyższej Szkole Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach. Tam też w roku 1997 uzyskał dyplom magistra matematyki. Od grudnia 1997 pracuje na uczelni „Akademia Podlaska w Siedlcach” (obecnie Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny) w pracowni tyflo-informatyki przeznaczonej do informatycznego kształcenia studentów z problemami wzrokowymi, która mieści się w Instytucie Informatyki tej uczelni. Ukończył dodatkowe kursy i studia podyplomowe związane z technologiami informatycznymi takie jak: podyplomowe Studium Informatyki w Instytucie Informatyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, szkolenie dla nauczycieli programów typu Screenreader (Jaws) w Słowackim Związku Niewidomych w Bratysławie i inne. 17 czerwca 2005 r. obronił pracę doktorską pt. „Koncepcja i realizacja rozproszonych ontologii w systemie enTish” pod kierunkiem prof. Stanisława Ambroszkiewicza, w Instytucie Podstaw Informatyki PAN w Warszawie i uzyskał tytuł doktora nauk technicznych z zakresu informatyki.
Interesuje się technologiami webowymi, semantycznymi, posiada biegłą umiejętność w programowaniu w takich językach jak Java, C# HTML5/Javascript, Python. Jest autorem książki pt. ”XML w programowaniu Aplikacji Internetowych” i współautorem kilku innych. Od wielu lat bierze udział w realizacji różnych projektów informatycznych związanych jak też niezwiązanych ze wsparciem informatycznym osób niewidomych, m.in.:
- Projekt IT-SOA: „Nowe technologie informacyjne dla elektronicznej gospodarki i społeczeństwa informacyjnego oparte na paradygmacie SOA”, realizowany w Instytucie Podstaw Informatyki PAN w Warszawie;
- Projekt Blind-eNt „Making objects visible for the blind people”, realizowany w Instytucie Podstaw Informatyki PAN w Warszawie;
- Projekt badawczo rozwojowy Ela-eNt: pt.: "Protokoły i prototyp platformy umożliwiające działanie elektronicznego rynku usług, z uwzględnieniem osób zagrożonych wykluczeniem z rynku pracy";
- Projekt w ramach programu Bon Na Innowację realizowany w Instytucie Maszyn Matematycznych w Warszawie. W ramach tego projektu wykonałem program Multimedialna Encyklopedia Geografii Europy dla niewidomych;
- Obecnie projekt o nazwie PlatMat realizowany w Instytucie Maszyn Matematycznych w ramach którego jest tworzony portal i platforma do zdalnego nauczania przedmiotów matematycznych dla uczniów niewidomych.
Poza zainteresowaniami związanymi z informatyką i technologiami komputerowymi zajmuje się takimi działaniami jak uprawianie turystyki rowerowej i pieszej, a także muzyką. Wraz z  rodziną i przyjaciółmi w wolnym czasie organizuje wyprawy piesze i rowerowe (na tandemach). Interesuje się szczególnie kulturą Łemkowską, Ukraińską oraz muzyką południowo-wschodniego pogranicza Polski. Od roku 1997 jest członkiem folkowego zespołu muzycznego "Kapela Drewutnia". Zespół ten, w czasie swojej działalności, osiągnął wiele sukcesów: występuje na terenie całego kraju i poza jego granicami (Ukraina, Łotwa, Szwecja...). Zespół jest również wydawcą własnych 6 albumów płytowych. W tym zespole śpiewa oraz gra na takich instrumentach jak bałałajka sopranowa, domra i gitara.
W 1999 r. ożenił się z Joanną Wiechetek, ma obecnie troje dzieci.
W ramach działań, jakie planuje w fundacji „Świat według Ludwika Braille’a” chciałby realizować projekty związane z upowszechnianiem i rozwijaniem różnych sposobów użytkowania pisma brajla przez niewidomych. Pismo to, jako środek ułatwiający komunikację i dostęp do wiedzy może być nadal atrakcyjne, mimo dostępnych obecnie nowoczesnych technologii, których pojawienie się może sprawiać mylne wrażenie, że alfabet brajla nie jest już potrzebny. Połączenie tradycyjnego pisma brajla z nowoczesnymi technologiami może być świetnym sposobem ułatwiającym edukację osobom niewidomym. Jest wiele dziedzin takich jak np. dostęp do muzyki czy dostęp do materiałów technicznych (matematyka, fizyka), które nadal nie są dostatecznie dobrze dostosowane dla niewidomych. W ramach działań w fundacji planuje realizowanie projektów informatycznych i społecznych wspierających ułatwienie niewidomym dostępu również do takich treści.

ANETA RYBIŃSKA, urodzona w 1976 roku - Sekretarz Rady Fundacji
Jest osobą niewidomą, pochodzi z Łasku z woj. łódzkiego. Z wykształcenia jest pedagogiem. Po studiach ukończyła czteroletnie Studium Profesjonalnej Psychoterapii. Pracuje w dwóch przychodniach zdrowia w Łodzi, w Łasku otworzyła Prywatny Gabinet Psychoterapeutyczny.
Będzie uczestniczyć w pracach Fundacji na rzecz emancypacji osób funkcjonalnie niewidomych. Jest to dla niej ważne, gdyż będzie mogła dzielić się swoim doświadczeniem zawodowym. Poprzez fakt, że jest osobą niewidomą wie, co dla środowiska osób niewidomych jest ważne.
Swoje doświadczenie, jako psychoterapeuta będzie mogła wykorzystać w celu aktywizacji zawodowej osób niewidomych. Będzie mogła udzielać wsparcia psychologicznego dla osób niewidomych, nowoociemniałych i ich rodzin. Istotne będzie w jej pracy: kształtowanie świadomości społecznej, opinii publicznej i popularyzowanie wiedzy na temat specyficznych potrzeb, możliwości, sytuacji społecznej osób niewidomych oraz ich rodzin, upowszechnianie znajomości pisma punktowego wśród młodzieży, dorosłych i nowo ociemniałych oraz informacji o walorach pisma punktowego w zastosowaniu do sprzętu informatycznego (monitory brajlowskie, notatniki itp.). W życiu osób niewidomych bardzo ważna jest aktywność fizyczna, dlatego będzie wspierać wszelkie działania fundacji związane z propagowaniem sportu i turystyki.

HALINA KUROPATNICKA-SALAMON, urodzona w 1941 roku – Członkini Rady Fundacji
Halina Kuropatnicka-Salamon jest mieszkanką Wrocławia. Ukończyła tu szkołę dla dzieci niewidomych, liceum pedagogiczne i studia uniwersyteckie na kierunku pedagogika ze specjalizacją polonistyczną. Tu też pracowała, jako nauczycielka dzieci niewidomych i niedowidzących w uprzednio wymienionej szkole. Oprócz pasji zawodowej miała drugą - pisarstwo, co z czasem pozwoliło jej stać się członkiem Związku Literatów Polskich. Pisze utwory poetyckie i małe formy prozatorskie. Swoje treści kieruje do dzieci, młodzieży i dorosłych. Zajmując się językiem Esperanto, tworzy w tym języku i dokonuje tłumaczeń. Będąc obecnie na emeryturze, pracuje społecznie, z powodzeniem kontynuując swoją misję pedagogiczną.

JERZY OGONOWSKI, urodzony w 1943 roku – Członek Rady Fundacji
Tłumacz przysięgły i specjalistyczny języka francuskiego i rosyjskiego. Absolwent Instytutu Lingwistyki Stosowanej w Warszawie – sekcja tłumaczy. Ukończył podyplomowe studia Religioznawczo-etyczne, następnie filozoficzne przy Uniwersytecie Wrocławskim (Instytut Historii, Filozofii i Socjologii). Członek Rady Naczelnej Polskiego Towarzystwa Tłumaczy Przysięgłych i Specjalistycznych TEPIS przez dwie kadencje. Prezes Dolnośląskiego Koła PT TEPIS prowadzącego doskonalenie zawodowe tłumaczy.
Przez blisko 25 lat pracował w spółdzielczości, najpierw wielobranżowej zajmującej się, między innymi,  tłumaczeniami, przyjmującej różne nazwy i stanowiącej różne działy większych spółdzielń. W latach 80 założył Spółdzielnię Tłumaczy Naukowo-Technicznych, w której przez wiele lat pełnił funkcję Przewodniczącego Rady Nadzorczej.
Obecnie prowadzi własną działalność gospodarczą.
Za wkład w rozwój PT TEPIS i doskonalenie wiedzy tłumaczy przysięgłych i specjalistycznych, otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi. Jest wpisany do rejestru tłumaczy Naczelnej Organizacji Technicznej NOT oraz na listę tłumaczy języka francuskiego w Konsulacie Francuskim w Krakowie. Wieloletni przewodniczący Stowarzyszenia Przyjaciół Dzieci Niewidomych przy Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym Dzieci Niewidomych we Wrocławiu – z okazji jubileuszu Ośrodka został uhonorowany medalem.
Do niedawna długoletni członek Polskiego Związku Niewidomych – pracował w Okręgu Dolnośląskim oraz w sekcji pracujących na otwartym rynku pracy, otrzymał wszystkie możliwe odznaczenia PZN. Wystąpił z PZN z powodu sprzeciwu wobec defraudacji społecznych pieniędzy i przyzwolenia na to władz centralnych i lokalnych PZN. Kierował staraniami o pozyskanie miejsca pod budowę nowego lokalu Ośrodka Szkolno-Wychowawczego (uwieńczony sukcesem). Wieloletni prezes Klubu Inteligencji Niewidomej RP we Wrocławiu. Założyciel i prezes przez dwie kadencje Stowarzyszenia Miłośników Kultury Rosyjskiej „Arbat” we Wrocławiu. Uczestnik spotkań z dziećmi i młodzieżą o tematyce zawodu tłumacza, psa przewodnika i sprzętu pomocniczego dla niewidomych, organizowanych przez różne jednostki, szkoły i osoby prywatne.
W latach 70-80 publikuje w czasopismach, zeszytach filozoficznych Uniwersytetu Wrocławskiego i periodykach oraz w czasopismach środowiskowych, poruszając problematykę osób niepełnosprawnych.
Na swoim koncie posiada również liczne odznaczenia turystyczne uzyskane poza PZN, w tym srebrną odznakę GOT – legitymację podpisaną przez polskiego himalaistę Kapłona, który bardzo niechętnie podpisywał odznaczenia. Co ciekawe to sam himalaista zwrócił się z takową propozycją, doceniając imponującą znajomość polskich górskich szlaków odznaczonego.
Zdecydowany zwolennik i propagator pisma Braille’a, którym biegle się posługuje. Jest przekonany, iż należy przeciwstawiać się zarzucaniu tego pisma na rzecz komputera. Często podkreśla, że pismo brajlowskie jest również potrzebne przy korzystaniu z komputera (linijka brajlowska, zapisy dotyczące obsługi itp.). Nie zmienia to jednak faktu, iż samodzielne czytanie książek i czasopism nie może być zastąpione czytaniem przy pomocy mowy syntetycznej czy szeroko pojętych audiobooków. Robienie własnych notatek, podpisów na produktach i innych przedmiotach jest znacznie wygodniejsze niż posługiwanie się na każdym kroku sprzętem mówiącym. Sprzęt mówiący stosowany bez ograniczeń pozbawia niewidomego intymności zwłaszcza w miejscach publicznych. Uważa, że szczególna rola brajla wiąże się z ortografią tak języka polskiego, jak i języków obcych.
Wg jego opinii wszystkim tym powinna i może zajmować się Fundacja „Świat według Ludwika Braille’a”.

HENRYK MERCHEL, urodzony w 1962 roku – Członek Rady Fundacji
Szkołę i przedszkole ukończył w Laskach Warszawskich. Edukację kontynuował w studium Masażu w Radości pod Warszawą. Od 18-tego roku życia niewidomy. Od kilku lat wolontariusz w hospicjach domowych. Bierze udział w licznych audycjach radiowych i telewizyjnych spotkaniach oraz rekolekcjach, dzieląc się z innymi świadectwem swego życia.
W fundacji chciałby zajmować się tym, co naprawdę umie i lubi, czyli propagowaniem możliwości osób niewidomych, wolontariatem oraz popularyzowaniem wiedzy na temat środowiska osób niewidomych.